email kontakt@studiozycia.pl    location_on Kontakt
Dietetyka kliniczna i Medycyna Żywienia 0

Wpływ histaminy na umysł. Nowa nadzieja w chorobach układu nerwowego. Jak można uchronić nasz mózg przed procesami zapalnymi?

Wpływ histaminy na umysł. Nowa nadzieja w chorobach układu nerwowego. Jak można uchronić nasz mózg przed procesami zapalnymi?

O histaminie piszę i mówię dużo, a to dlatego, że strasznie mnie fascynuje, a zarazem przeraża jej działanie w organizmie człowieka. Wielu z nas nie jest świadomych jej istnienia, ale to się zmienia jednak, gdyż coraz częściej jesteśmy uświadamiani o źródłach naszych chorób. Pisałam już o działaniu histaminy na pracę jelit, o nietolerancjach pokarmowych, ogólnym wpływie na zdrowie. Tym razem chciałabym się zająć wpływem histaminy na umysł, stany psychiczne, jej powiązanie z chorobą Alzheimera, demencją, Parkinsonem. Dlaczego?

A to dlatego, że coraz więcej ludzi choruje na nerwice, odczuwają nieuzasadnione stany lękowe, cierpią na depresje, do tego dochodzą nietolerancje pokarmowe, alergie, ogólnie zła dieta, brak aktywności fizycznej. To wszystko ma pewne powiązanie. Wielu ludzi, których znam zasięga regularnie porad u lekarzy psychiatrów, psychologów, szukają lekarstwa, ratunku na swoje stany. Najczęściej lekarze pierwszego kontaktu diagnozują już na pierwszej wizycie nerwicę, odsyłają pacjentów z lekami uspokajającymi (w tym bardzo często lekiem antyhistaminowym hydroksyzyna), a wizytę kończą hasłem, że takie mamy czasy i że trzeba nauczyć się jakoś z tym żyć. No tak, to prawda, lekko nie ma nikt, ale jeśli możemy coś zmienić chociażby dietą, dlaczego nie spróbować, zwłaszcza, że coraz więcej mamy badań potwierdzających, iż to właśnie dietoterapia ma ogromy i długofalowy wpływ na sprawne funkcjonowanie umysłu! Nerwice, lęki, migreny, przewlekłe zmęczenie, czy nadmierna nadpobudliwość, …. to trzeba leczyć, i najlepiej zacząć od diety i od aktywności fizycznej.

Histamina jest najbardziej toksyczną aminą obecną w produktach spożywczych.

Nadmiar histaminy potrafi być ‘toksyczny’ dla nas. To już wiemy. Coraz częściej jednak łączy się choroby autoimmunologiczne z nadmiarem histaminy w organizmie: choroba Leśniowskiego-Crohna, autyzm (u matki przerost patogennej flory bakteryjnej), Hashimoto, stwardnienie rozsiane.

Działanie histaminy w naszym organizmie opiera się na czterech receptorach: H1, H2, H3 oraz H4.

Skupię się jednak na mózgu, czyli potrzebne nam będzie zrozumienie receptora H3. Receptor histaminowy H3 znajduje się głównie w ośrodkowym układzie nerwowym (OUN) i jest pośrednikiem podczas produkcji histaminy. Jego pobudzenie reguluje uwalnianie neuroprzekaźników, w tym samej histaminy, która w konsekwencji wpływa na rytm snu i czuwania, funkcje poznawcze, mechanizmy homeostazy i procesy zapalne. I to jest jak najbardziej normalne.

Fizjologicznie do zaśnięcia potrzebujemy spadku stężenia histaminy we krwi i mózgu, ale w przypadku nietolerancji histaminy, mamy ciągły nadmiar histaminy we krwi i podwyższoną z tego powodu aktywność mózgu. A mózg bez odpoczynku, czasu na regenerację oraz nadmiar bodźców, czy informacji niestety szybciej zacznie się starzeć.

Wyrzut zbyt dużej ilości histaminy i zbyt często inicjuje proces zapalenia, na drodze łączenia się ze swoistymi receptorami.

Gdy histamina połączy się z receptorem H3 u osób z nietolerancją histaminy (kumulacja histaminy, brak enzymu rozkładającego histaminę) może to prowadzić do wystąpienia zawrotów głowy, nudności, czy zaburzeń rytmu serca. Niekontrolowana stymulacja receptora H3 prowadzi do zahamowania produkcji cAMP, bardzo istotnego przekaźnika komórkowego co zaburzy transmisję sygnału synaptycznego. Istotne jest, iż nawet sam stres może wywołać u nas nagły wyrzut histaminy. Wiele osób czytających ten artykuł teraz pewnie wie o czym ja mówię. Odczuwamy silny stres, tremę, zaczyna nam szumieć w głowie, mamy zawroty, może nawet chwilowe omdlenie. Gdy komórki mózgu wykazują częste stany zapalne, mamy ryzyko rozwoju choroby Alzheimera, demencji, Parkinsona. Choroby te polegają na stopniowej, postępującej degeneracji mózgu i zaburzeń neuroprzekaźnikowych.

Odkrycie receptorów H3 (dopiero w 1983) i H4 rozbudziło nadzieje do stosowania ich antagonistów w chorobach centralnego układu nerwowego. Blokery H3 i H4 prawdopodobnie znajdą zastosowanie w terapii choroby Alzheimera, ADHD, narkolepsji, niektórych form padaczek oraz otyłości, zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi. Antagoniści H3 mogą poprawić funkcje poznawcze i procesy pamięci. Coraz więcej się pisze nawet o wyhamowaniu zachowań typowych dla autyzmu.

Enzym HNMT pełni podobną rolę jak DAO, degradując i deaktywizując histaminę. Przy czym skupia się on głównie na tej histaminie, która funkcjonuje w układzie nerwowym. Jednakże kiedy w całym organizmie mamy nadmiar histaminy enzym HNMT nie poradzi sobie z jej usunięciem.

Obecnie przeprowadzane są rozległe badania nad blokerami H3 i H4, ale na ten czas zajmijmy się profilaktycznie dietoterapią, abyśmy w przyszłości nie musieli brać żadnych lekarstw.

Jak można wspomóc nasz mózg aby uchronić go przed procesami zapalnymi? Czego jeść więcej? Produkty wykazujące najsilniejsze działanie antyhistaminowe i przeciwzapalne:

  • Granaty (zapobiegają / spowolniają stany zapalne w komórkach mózgu)
  • Wiśnie (działają przeciwzapalnie)
  • Jabłka, brzoskwinie (znajdziemy w nich kwercetynę , która hamuje wydzielanie histaminy)
  • Rukiew wodna (antagonista H3, problem z jej zakupem, ale warto poszukać)
  • Kurkumina
  • Czarnuszka
  • Cebula, czosnek
  • Rumianek, mięta pieprzowa
  • Cynk
  • B6
  • Kwasy omega 3 (zwiększenie elastyczności osłonek neuronów, co owocuje szybszym przewodzeniem impulsów między komórkami)

 

Ponadto, picie dużych ilości płynów, dbanie o odpowiednią ilość błonnika w diecie usuwa nadwyżkę histaminy z organizmu.

Trzymając ‘nerwy na wodzy’ nie dopuścimy do nagłego wyrzutu histaminy w układzie nerwowym.

Zaleca się kontrolowanie swoich emocji, unikanie sytuacji stresowych, w tym nagłej zmiany temperatury, które mogą być odpowiedzialne za wyrzut histaminy.

Dodatkowo ćwiczenia uspokajające, które hamować będą nadmierną aktywność mózgu (joga, rozciąganie, medytacja, spokojny spacer, spokojne pływanie). Bez przetrenowania. Znam wielu sportowców, którzy cierpią na różne nietolerancje pokarmowe. Przetrenowanie to również stres dla organizmu. Organizm potrzebuje spokoju, wyciszenia, mniej informacji.

Badania pokazują, że u wielu osób już dwa tygodnie diety ograniczającej produkty bogatohistaminowe u osób z nietolerancją czy nadwrażliwością na różne bodźce, plus do tego odpowiednio dobrana aktywność fizyczna, będą wpływać na uspokojenie naszych myśli, mogą poprawić funkcje poznawcze, pamięć, chronić nas przed chorobami neurodegeneracyjnymi.  

 

Bibliografia:

 

Strona dla wszystkich zainteresowanych zdrowiem:

  • Dietoterapia kliniczna i pediatryczyna
  • Żywienie specjalistyczne w prewencji i leczeniu chorób
  • Dieta niskohistaminowa / Immunożywienie
  • Dieta w chorobach autoimmunologicznych
  • Przepisy na zdrowe dania o dużej gęstości odżywczej
  • Artykuły poparte badaniami naukowymi
  • Dieta Low FODMAP, śródziemnomorska

Kim jest dietetyk kliniczny?


Posiłki dla pacjentów onkologicznych

Posiłki dla pacjentów onkologicznych

Dietoterapia przy podwyższonym kwasie moczowym i dnie moczanowej

Dietoterapia przy podwyższonym kwasie moczowym i dnie moczanowej

Dieta niskohistaminowa

Dieta niskohistaminowa

Współpraca ze specjalistami z dziedziny medycyny, dietetyki i zdrowego odżywiania

ROZUMIEM Nasza strona używa pliki cookies aby umożliwić wysoki standard obsługi.
Jeżeli nadal chcesz korzystać z serwisu, musisz wyrazić na to zgodę. Możesz również zmienić ustawienia dotyczące cookies.