Magnez jako aktywator i kofaktor enzymów bierze udział w przebiegu wielu szlaków metabolicznych związanych z przemianą białek, kwasów nukleinowych, lipidów i węglowodanów, a także uczestniczy w transporcie elektrolitów przez błony komórkowe. Odgrywa istotną rolę w procesie skurczu mięśnia sercowego, jest stabilizatorem płytek krwi i fibrynogenu. Redukuje zwiększone napięcie i reaktywność naczyń. Wiele badań potwierdza także zależność między suplementacją magnezu a obniżeniem ciśnienia tętniczego.
Zalecana dobowa zawartość magnezu w diecie wynosi 420 mg dla mężczyzn i 320 mg dla kobiet, przy czym dobowe zapotrzebowanie wzrasta w czasie wysiłku fizycznego, w stanach stresu, w okresie ciąży i karmienia piersią.
Słaba przyswajalność magnezu może być obniżana przez konsumpcję słodyczy, kawy, alkoholu, wolnych kwasów tłuszczowych oraz przez diuretyki, inhibitory kalcyneuryny (grupa leków o właściwościach immunomodulującyh i przeciwzapalnych) oraz prawdopodobnie inhibitory pompy protonowej (grupy leków stosowanych przy dolegliwościach górnego odcinka przewodu pokarmowego takie jak zgaga, refluks).
Niedobór magnezu powoduje wiele niespecyficznych dolegliwości i dotyczą one wielu układów, dlatego często trudno go rozpoznać. Najczęściej w pierwszej kolejności objawy pochodzą z układu nerwowego i są to:
Dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego mogą pojawić się pod postacią:
Niedobór magnezu uznawany jest za jeden z ważnych czynników ryzyka w patogenezie chorób sercowo-naczyniowych. Może wywoływać zaburzenia rytmu serca: pobudzenia dodatkowe oraz częstoskurcze nadkomorowe i komorowe, migotanie przedsionków, a nawet migotanie komór. Istnieją przypuszczenia, że niedobór magnezu może mieć udział w etiologii nadciśnienia tętniczego, udarów niedokrwiennych, skurczów tętnic wieńcowych, rozwoju miażdżycy, nowotworów, kamicy nerkowej i cukrzycy typu 2.
W miarę pogłębiania się niedoboru pojawiają się objawy tężyczki opornej na leczenie preparatami wapnia. Niedobór magnezu może przyczyniać się do skurczu mięśni gładkich dróg oddechowych i w efekcie do duszności, dając obraz astmy rzekomej, a także może nasilać objawy astmy oskrzelowej i innych chorób atopowych.
DIETA i SUPLEMENTACJA
Szczególnie bogate w magnez są produkty pełnoziarniste, zielone warzywa liściaste i orzechy. Dodatkowym źródłem łatwo przyswajalnego magnezu jest woda mineralna o średnim i wysokim stopniu mineralizacji. Wyniki badań wskazują, że w Polsce dieta większości osób nie zawiera wystarczającej ilości pokarmów bogatych w magnez. Warto zatem rozważyć jego suplementację. Największą przyswajalność magnezu podanego w formie organicznej wykazano dla cytrynianu magnezu. Wchłanianie preparatów magnezu z przewodu pokarmowego dodatkowo zwiększa równoczesne podanie witaminy B6.
Jak zatem się dowiadujemy, niedobór potasu może wynikać z niedoboru magnezu. Jednak każda suplementacja witamin i pierwiastków powinna być zawsze uzgadniania z lekarzem, zwłaszcza kiedy pacjent jest leczony przewlekle na różne schorzenia i zalecana jedynie wtedy, kiedy w organizmie zostaną stwierdzone niedobory.
Bibliografia:
Mączyńska L., Potas i magnez – sztuka suplementacji. Medycyna po Dyplomie. 2018- 11.
